|
Rođen je 1952. godine u Bosanskom Šamcu. Filozofski fakultet je završio u Beogradu 1974. godine. Filozofiju je doktorirao 1979. godine na nemačkom univerzitetu "Konstantz", gde mu je mentor bio dr Jirgen Habermas, jedan od najuglednijih svetskih filozofa.
Eseji i radovi dr Đinđića, jednog od vodećih intelektualaca Srbije, objavljivani su u "Stavu", "Književnim novinama" i "Književnoj reči". On je, takođe, poznat po svojim knjigama "Srbija ni na istoku ni na zapadu", "Subjektivnost i nasilje", "Jugoslavija kao nedovršena država" i "Jesen dijalektike".
Dr Zoran Đinđić je kao student aktivno učestvovao u opoziciji za vreme Titove Jugoslavije. Zbog pokušaja da osnuje autonomnu studentsku organizaciju sa liderima studenata iz Zagreba i Ljubljane, uhapšen je i osuđen na godinu dana zatvora.
Jedno vreme dr Đinđić je predavao filozofiju na Univerzitetu u Novom Sadu, posle čega se 1989. godine udružio sa drugim istaknutim srpskim disidentnim piscima i intelektualcima i osnovao Demokratsku stranku. Godinu dana kasnije, na godišnjoj konvenciji Demokratske stranke, izabran je za predsednika Izvršnog odbora ove stranke. Januara 1994. godine, dr Zoran Đinđić je izabran za predsednika Demokratske stranke.
Za poslanika u Skupštini Srbije dr Đinđić je izabran 1990. godine, kada postaje i šef poslaničke grupe Demokratske stranke u republičkom parlamentu. Godine 1993. postaje član Veća republika u saveznom parlamentu. Posle 88 dana građanskih i studentskih protesta protiv izborne krađe 1997. godine, izabran je za prvog nekomunističkog gradonačelnika Beograda.
Juna 2000. godine postao je koordinator Saveza za promene, najveće demokratske koalicije u Srbiji. Avgusta iste godine postao je menadžer predizborne kampanje Demokratske opozicije Srbije.
Za predsednika Vlade Republike Srbije bio je izabran 25. januara 2001. godine. Govorio je nemački i engleski jezik. Ubijen je u atentatu 12. marta 2003. godine ispred zgrade Vlade Srbije. Za sobom je ostavio suprugu Ružicu, sina Luku i ćerku Jovanu.
|
